Workaway McBride
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
20 April 2019 | Canada, Jasper Park Lodge
Mijn eerste rit met poparide ging heel fijn! Ik was natuurlijk in het verkeerde deel van Vancouver beland met de skytrain, dus ik bel die man op en hij kwam me gewoon ophalen waar ik was, heel fijn! Hij heeft me voor de deur van de mensen in Chilliwack gezet!
Aangekomen bij Jordan, werd ik heel aardig ontvangen door hem en zijn vrouw Prossy. Op vrijdag reed ik met Jordan naar McBride, want daar is de farm. Het was een mooie rit door de bergen en langs rivieren en we hebben veel herten en een coyote gezien onderweg! Aangekomen op de farm, maakte ik kennis met Irene, Bud (Mark) en Robertta. Ook de kinderen van Jordan, Mitchell en Ruben waren er. Het was een erg warm welkom.
Het werken op de farm was erg leuk. Ik werkte meestal samen met Robertta en Irene. We voerden de paarden en de eenden en we raapten eieren en in de avond moesten we de eenden weer in de kas lokken. Verder heb ik veel in de tuin gewerkt. Ik moest takken harken en dennenappels en paardenpoep. Ook het verzorgen van de paarden zoals kammen etc. was een taak. Verder hielp ik in huis met eten voorbereiden en schoonmaak klusjes. Ook heb ik Bud een keer geholpen met de bizons voeren. Dat deden we met de tractor, want de bizons zijn erg onvoorspelbaar en kunnen zo ineens aanvallen. Ze hebben hier ook een super leuke hond Maggie, maar zij heeft haar schouder gebroken, echt heel zielig! Ik mag haar verzorgen en ze hebben een kat Crackerjack zonder staart.
Naast werken op de farm hebben Bud en Irene ook andere banen. Ze zijn allebei Guards bij het politiebureau en Irene is daar ook conciërge. Bud rijdt de gele schoolbus van tv! Die bestaan hier echt!
Robertta is de dochter van 28. Zij heeft op haar 21e een hersentumor gehad en is nu beperkt in haar acties en vergeet heel veel. Ik ben haar 2e brein. Ze noemt mij Anne of Green Gables (Anne with an E). Ze is heel erg lief en het is fijn om samen met haar te werken. Volgens de dokters zou ze al overleden moeten zijn, maar ze leeft nog steeds gelukkig.
Verder hebben ze nog 3 andere zoons. Ze hadden er 4 maar een is overleden..
We hebben het eerste weekend vrienden bezocht en targets geschoten met 22 geweren. Ik vond t eerst wel een beetje eng, maar hier is het heel normaal. Ik moet zeggen dat ik het zelfs een beetje extreem vind hoe zij over een geweer denken, omdat zij vinden dat het echt nodig is om jezelf te beschermen en ze vonden het naar voor mij dat ze onze geweren hadden afgepakt. Toen ik vertelde dat het in ons land niet nodig is en dat ik ook helemaal niet zo ben opgevoed keken ze me heel raar aan, maargoed cultuur verschil. Ook heb ik een mini kanon afgeschoten. En ik heb berenvlees geproefd. Hele cultuurschokken hier haha!
Op zondag was het dan zover.. Naar de kerk. Ik ben er namelijk snel achter gekomen dat deze mensen heel erg in God geloven en ze behoorlijk conservatief zijn. Maar ik wilde wel eens zien hoe dat tegenwoordig gaat in de kerk en ik wilde respect tonen naar de familie, ondanks dat ik zelf niet in God geloof. We gingen naar de ‘’Free Evangelical Church’’. Nou zo free was dat niet. Ik vond de kerkdiensten erg extreem. Ik ben elke week mee geweest en er werd elke keer opgelegd om van Jezus te houden en te leven volgens de bijbel want dat is de enige waarheid en iedereen die niet zo leeft is een zondaar en nog allerlei andere dingen. Ik respecteer iedereen voor zijn of haar geloof, ik bewonder mensen er soms zelfs voor omdat ik het moeilijk vind om in iets te geloven wat ik niet kan zien of aanraken, maar ik vond dit wel echt heftig. Maar even genoeg over de kerk.
Na de eerste kerkdienst, gingen we met heel veel mensen van de kerk bij mensen eten die middenin het bos wonen. Super gezellig!
Doordeweeks heb ik vooral gewerkt en de buurt een beetje verkend. Op maandag en donderdag ging ik met Irene en Robertta naar Zumba en op donderdag middag heb ik in de kerk geholpen met naschoolse opvangactiviteiten met Robertta.
Het tweede weekend hebben Bud, Irene en Robertta mij meegenomen op een fietstocht. Dat was erg leuk, we fietsten langs de Beaver river en we hebben heel veel herten gezien! Ik heb voor het eerst witstaartherten gezien. Die hebben een hele lange staart (met een witte onderkant) en als ze gaan rennen gaat die staart omhoog en dat ziet er heel grappig uit. In de tuin zie ik ook vaak ‘’mulies’’ deze herten lijken een beetje op edelherten. Zij springen echt heel mooi. Ook zie ik in de tuin vaak bonte spechten! Na de fietstocht gingen we uiteten bij de Chinees want het was Irenes verjaardag. Bud had heel lief op het toetje van Irene een kaarsje gezet en we gingen voor haar zingen met het hele restaurant. In het restaurant heb ik 2 dames op leeftijd ontmoet met Nederlandse voorouders en dus ook Nederlandse achternamen: de Vries en Molendijk. Ze dachten dat ik verloofd was door de ring die ik van Tahlila heb gekregen. Hier trouwen ze in de kerk community heel erg jong en krijgen ze heel veel kinderen, ik denk dat ik dus niet helemaal aan de standaard voldoe haha. Op zaterdag ben ik naar het dorpje geweest. Ik heb lekker rondgefietst tussen de bergen en het dorpje ziet er best wel armoedig uit. Alle huizen zien er uit als container units en trailerpark huizen. Maar het is er heel gemoedelijk. Ik moest medicijnen halen voor mijn hooikoorts want daar had ik thuis uiteraard niet aan gedacht en iedereen hielp mij. Op zondag gingen we weer naar de kerk en daarna gingen we bij een gezin bordspelletjes doen, dat was heel gezellig en we zijn ook naar de Rainbow Falls geweest waar het echt heel mooi is. Ik ben erachter gekomen dat bijna iedereen hier in de kerk community ge-homeschooled wordt en daarna gaan ze allemaal naar bible-college. Ze doen ook allemaal mee aan een youth program in de naam van Jezus (Ook Robertta en haar broers). Ik heb echt nog nooit zulke mensen ontmoet. 1 ding vind ik wel heel mooi en dat is een verhaal dat Bud mij heeft verteld, hun oudste zoon is overleden in een auto ongeluk waarbij iedereen in de auto zat, en Bud zag de ziel van zijn zoon omhoog gaan en hij wist daardoor dat er iets is na de dood. Het is een zielig verhaal maar ook heel mooi. Ik vind het erg mooi dat ze zo kunnen geloven in iets en dat het ze hoop geeft. Maar toch vind ik het ook wel heel intens en het is echt niks voor mij.
Op maandag startte de nieuwe week. Het was een heftige dag omdat er een onenigheid ontstond over Homoseksualiteit en Genderneutraliteit. Ik ga niet in detail treden, maar het kwam er op neer dat ik het absoluut niet met hen eens was. De dagen daarna verliepen een beetje gek. Op 18 april zou een van hun zoons komen en daarna zouden ze gaan reizen naar hun andere zoon. Ik zou eerst gaan reizen met Robertta, maar dat ging niet meer door dus dat was ook even een tegenvaller. Op woensdag tijdens het werken met de paarden zei Irene tegen mij dat ze een andere workaway ranch in de buurt had gevraagd of ik daar eens langs mocht komen en dat ik daar dan vanaf de 18e naartoe kon. Ik vond dat zelf nogal gek, maar het was een workaway waar ik in eerste instantie ook heen had gewild omdat ze heel veel honden hebben en puppy’s en het leek me leuk om daarmee te werken. Ik ben er dus heen gegaan en dat was super leuk! Er waren andere workawayers en ik had vooral een goede klik met een Oostenrijks meisje. Op woensdag had ik haar ook al gezien bij pickle-ball, waar ik samen met Robertta heen was gegaan. Op dinsdag was ik op een muziek avond geweest waar het net familie weekend van familie de Klein leek! Maargoed het was dus erg leuk op de andere ranch en ze zeiden dat ik daar heen zou kunnen. Op zaterdag was er een farmersbanquet. Bud had een ticket voor mij gekocht en hij was heel enthousiast! Dat was super leuk om te zien en het was een heel leuk event. Ik heb zelfs gestijldanst met een van de jongens, gelukkig was hij een goede leider want ik had geen idee wat ik aan het doen was. Op zondag hadden we weer kerk en heb ik met Robertta een buitenrit gemaakt, western style, op het paard Frankie. Ik vond het best een beetje eng want ik heb bijna geen paard rijervaring, maar we gingen in stap en dat was prima en het was heel mooi want elke keer net voor zonsondergang zag je in de bergen hele mooie lichtinvallen en dat zag ik nu ook weer!
Op dinsdag gingen Robertta en ik een dagje naar Jasper (waar ik nu ook ben) dat was echt heel gezellig! We zijn onderweg gestopt bij Rearguard falls en mount Robson, de hoogste berg van de Rockies, en ik heb voor het eerst Elanden onderweg gezien hier! In Jasper zelf zijn we naar Maligne Canyon geweest, hebben we het stadje verkend en zijn we langs wat mooie meren gereden die nog half bevroren waren. Ook in Maligne Canyon was het oppervlak van het water nog bevroren, maar je hoorde het water eronder stromen en de ijsformaties gaven hele mooie kleuren. Ook hebben we ’s avonds nog gezwommen en we hebben heel veel elk gezien en na uiteten te zijn geweest, zijn we weer terug gegaan. Ik mocht altijd rijden in Robertta haar truck, dat vond ik super leuk.
Op woensdag hoorde ik dat het nog niet zeker was of ik naar de andere ranch kon, maar Irene had een andere ranch gevonden waar ik heen kon dus ik had geen zorgen. In de avond ging ik weer naar Pickleball, maar het was ook nationale film dag in Canada en er werd een documentaire gedraaid over de Inuit kant van de zeehondenjacht. Het was erg interessant en iets om over na te denken. Al moet ik zeggen dat er over beide kanten (de Inuit kant en Greenpeace en Sea Shepperd etc. kant) iets te zeggen valt naar mijn mening. Op de helft ben ik toch maar Pickleball gaan spelen en dat was wel leuk ondanks dat ik er niks van kan. Toen we thuiskwamen kreeg ik het nieuws dat ik niet naar de ranch kon en ook niet naar de andere ranch die Irene in gedachten had. Dat was erg naar want ze wilden wel graag dat ik donderdag weg ging. Gelukkig was donderdag de dag dat de trein richting Jasper ging en kon ik nog een ticket boeken. Ook een hostel kon geregeld worden. Het was voor mij wel even heftig en omschakelen en ik had helemaal niet het besef dat ik weg ging etc. dus ik had het er wel even moeilijk mee. Afgelopen donderdag hebben we dus afscheid genomen en dat was heel gek. Ondanks dat ik het aan de ene kant een lastige ervaring vond vanwege dat ik moeilijk mijzelf kon zijn door het geloof verschil, heb ik toch een hele leuke tijd gehad en een hele fijne band opgebouwd met de workaway familie! Ook met de mensen die ik heb leren kennen heb ik het heel leuk gehad! Nu zit ik in Jasper en ik heb steeds het idee dat ik weer terug ga naar McBride maar dat gaat voorlopig niet gebeuren.
In Jasper heb ik al wel weer een leuk Duits vriendinnetje gemaakt, Nina, op mijn hostelkamer die heel toevallig Sophie (waar ik in Vancouver en Victoria mee heb gereisd) ook heeft ontmoet en Sophie had mij gezegd dat ik haar misschien zou ontmoeten. We zijn gister samen een trail gaan doen en we kwamen op het eind uit op het puntje van Old Fort Point. Dat was prachtig! We konden wat prachtig gekleurde meren zien en de Athabasca river en de mooie bergen en we konden Jasper zelf zien liggen. Het was een struggle om er te komen maar het was het echt waard!!
Vandaag zijn Nina en ik met drie meiden die au¬-pair zijn in Calgary naar de Athabasca falls geweest, horseshoe lake en hebben we de loop rond de valley of the 5 lakes gedaan. Het is zo mooi hier in en rondom Jasper, dat is niet te beschrijven! De 5 meren hebben prachtig mooie kleuren, paars, groen, blauw, turquoise! Echt niet te beschrijven hoe mooi alles is! Straks gaan we nog naar Patricia lake en Pyramid lake.
Ik heb vast heel veel weggelaten in dit verhaal en ik weet ook niet of ik alles goed beschrijf, maar ik hoop dat jullie zo een beetje een indruk hebben. Ook de foto’s lukt me nog niet, maar daarvoor kunnen jullie mijn sociale media’s eventueel bezoeken!
-
20 April 2019 - 21:32
Joost:
Jeetje dat is nog eens een ander verhaal weer dan de Amerika-verhalen! Maar wel weer vol met nieuwe dingen! En squeeze me maar dafuq is pickleball en leer het me? -
21 April 2019 - 02:30
Clementine:
Blijft bijzonder hoe verschillend mensen naar dingen in het leven kijken. Maar weer een mooi verhaal geschreven Anne. blijf genieten xx -
21 April 2019 - 03:23
Marleen:
Sjonge Anne, wat maak je toch weer een bijzondere dingen mee.
Goed dat je staat voor je eigen overtuigingen!!
Jammer dat je vanmiddag niet bij De Klein's paasetentje bent
Geniet van je avonturen! -
21 April 2019 - 05:35
Maria Broekhuijse:
ha Anne.
weer een interessant reisverslag Respect voor de manier waarmee je alles bekijkt en genoten van je beschrijvingen van de natuur.
Vanmiddag ben je door je verhalen er toch bij.
groeten uit De Meern -
22 April 2019 - 12:02
Titus:
Wat een mooi verhaal weer Anne. Jammer hoe het is gegaan bij de workaway, maar super hoe jij jezelf er doorheen slaat. Geniet gewoon weer lekker van het reizen en de mooie omgeving rondom Jasper en Banff. Je ontmoet vast weer leuke reisgenootjes waar je weer mooie avonturen mee beleefd. Liefs -
23 April 2019 - 21:01
Marloes:
Wat schrijf je mooi levendig. Alsof ik er bij ben. En we hadden zondag zo een de kleintjesdag, jeweetwelhoedatgaat -
24 April 2019 - 07:25
Karin :
Wat heerlijk is het toch als er iedere keer weer een verhaal van je in de mailbox zit! En de dingen die je ziet en mee maakt....werkelijk prachtig. Ach ja de verschillen in geloof etc zullen altijd blijven....des te meer waarderen we dat ons bedje in het mooie Holland staat.
Veel plezier, lekker genieten en ik kijk al weer uit naar het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley